Deze open enquete is geëvolueerd zonder mijn medeweten…

1 Blijkbaar ben ik gehonoreerd in mijn mening dat: absolute tijddilatatie alleen kan bestaan als er sprake is van absolute snelheden.

Opmerking: als de absolute snelheid twee maal zo groot is dan is de tijddilatatie niet twee keer zo groot aangezien het geen lineair effect is.

2 Er wordt gesteld dat Lorentz voorstander was van het bestaan van een absoluut coördinatensysteem. Dat verklaart in ieder geval zijn somberheid in de brief aan Michelson over het mislukken van diens experiment.

Eindconclusie is echter dat Lorentz relativiteit hier wordt verkozen boven Einstein relativiteit met de opmerking dat de formules bijna hetzelfde zijn.

Mijn mening hierover is dat wat betreft tijddilatatie het leuk zou zijn als je minder snel oud wordt als je snel reist en dat het in ieder geval weer mogelijk is hierover een fysiek echt gebeurend effect van te maken, zodra je in een absoluut frame gelooft!

Wat ik echter mis is het sneller oud lijken te worden bij nadering! Als de tweeling ruimtevaarder de stilstaande nadert op de terugweg dan lijkt hij sneller oud te worden, doordat zijn lichtafstand kleiner wordt. Dit onderwerp ben ik in geen van beide relativiteit theorieën tegengekomen!

Wat betreft schijnbare tijddilatatie door afstand heeft de Einstein relativiteit weer meer gelijk, want dat is inderdaad een symmetrisch effect.

Blijkbaar hebben beide wetenschappers geen duidelijk onderscheid gemaakt tussen de gevolgen van: A tijdsverschil door afstand

En B tijdsverloop door snelheid

Voorbeeld voor A: de zon staat 500 lichtseconden van ons vandaan, dus wij weten alleen over zijn fysieke toestand tot en met 500 seconde geleden. Als wij de zon naderen wordt dit tijdverschil kleiner en op omstreeks 5 januari staan wij het dichtst bij de zon (=perihelium van de aardbaan). De zon lijkt daardoor sneller oud te worden en wij vegen extra licht op, wat ik cepheide 3 effect noem. Na 5 januari klimmen wij weer uit het zwaartkrachtveld van de zon waardoor hij langzamer oud lijkt te worden en komt er iets minder licht binnen omdat dat nog onderweg is naar ons toe.

B het tijdsverloop door snelheid wordt bewezen met het Mount Wilson experiment. Er worden mij teveel relativiteitsformules gebruikt, waarover ik mijn twijfels heb. Zo is het snelheidsraam van de muonen op mount Wilson hoogte niet goed afgestemd op het snelheidsraam beneden en daardoor lijkt het alsof muonen die snel bewegen een kleinere halveringstijd hebben!

Ps ik vind het wel fijn dat er weer over dit effect gesproken kan worden nu eindelijk het geloof in absolute snelheid weer is hersteld!

Een pluim voor Penzias en Wilson dus die orientatie ten opzichte van de 3 Kelvin straling daarvoor mogelijk hebben gemaakt en Professor Sunyaef die daar in 1979 al meting aan heeft gedaan!

Haarlem 28 december 2016